The Re-fract Units – FESCH.TV

FESCH.TV INFORMIERT:

The Refract Units V2

In an age where we accept the mechanics of our organic bodies and try to turn our mechanic productions into organic, ”The units” , by applying a stochastic code in a contemporary fashion to its own so called organic mechanical structure, creates an observable universe. These units which move in this universe where repetition only occurs when reached infinity, are in front of our eyes as the universe’s very simple principle.
Designed as 6 different series , ”The Refract Units” is the second one of the ”The Units” installations. It is an interactive robotic happening which allows people to experience the perceptual refractions.
The first one of the installation, which is planned as two versions, enables us to hear the raw sounds. Version 2 will use the original sound designed by Gökalp Kanatsız.
Randomly picked by the system, these sounds which exist in a precreated bank, are assigned to the mirrors. They change themselves according to the speed and the momentum while maintaining a non-repetitive state in conjunction with the movement of the mirrors.
This interaction between the audience and the mirrors consists of a system run by 20 motors controlled by the Arduino software. It allows the mirrors which are moving in a non-repetitive fashion to create millions of ”moments”, leading to an experience where every ”moment” takes away ”the routine” that our instincts hide behind.

A micro controller, acting as a command center , starts creating random codes in the ”moment” with the initial start. After the commencement of the code based data stream between the motors and the micro controller, system motors start working in an irregular way independently of each other. The cause of this irregularity is the very own working principle of the stochastic code which is designed purposely.

For this installation, Ersan Arslan assembles every motor with a spool which carries a mirror. These spools are attached to an iron frame. As long as the system works, the mirrors continue their movements. Once a predefined code, designated to the micro controller starts working, an endless cycle of non-repetitive action and sound starts and keeps going until it is shut down.

The collaboration of ”men” and the machine, which creates its own algorithm based on experience rather than rules, doesn’t go beyond the simple push of the start button. The machine learns to learn by itself.

The Refract Units V2

Organik bedenlerimizin mekaniğini kabullenip mekanik üretimlerimizi organikleştirmeye çalıştığımız bir çağda “The Units”, zamanın ruhuna uygun bir şekilde organik de sayılabilecek mekaniğine stokastik bir kod ekleyerek gözlenebilen mikro bir evren yaratır. Ancak sonsuza ulaşıldığında kendini tekrar edecek bu evrende hareket eden birimler, evrenin en yalın prensibi ile karşımızdadır.

Altı seri olarak planlanan “The Units” enstelasyonlarının ikincisi olan “The Refract Units”, insanların interaktif olarak katıldıkları ve zamandaki algısal kırılmaları deneyimleyecekleri interaktif bir “robotik happening’tir”

İki versiyon olarak tasarlanan yerleştirmenin ilkinde, sistemin yalın sesleri duyulurken, V2‘sinde Gökalp Kanatsız’ın The The Refract Units’e özel tasarladığı sesler kullanılmıştır. Önceden oluşturulan ses havuzundan sistemin rastgele seçtiği sesler aynalara atılır. Aynaların hızına ve ivmelenmesine göre şekillenen bu sesler de, hareketler gibi sonusuza kadar asla birbirini tekrar etmez.

Başlangıçta bir kereye mahsus dışarıdan verilen “başlat” komutu ile merkez işlevi gören bir mikro denetleyici, “an”da rastgele kodlar üretir. Motorlar ve mikro denetleyici arasında kod tabanlı veri akışının başlamasıyla sistemin bünyesindeki motorlar birbirlerinden bağımsız ve düzensiz bir şekilde hareket etmeye başlarlar. Bilinçli üretilmiş bu düzensizliğin sebebi kod yazılımının çalışma prensibidir. Ünitelerin hareket halindeyken içine girdiği döngü, birbirinden farklı milyonlarca hareket kombinasyonu üretir. Bu kombinasyonların rastlantısal olarak tekrar etme ihtimalinin çok düşük olmasının yanı sıra, kodun yarattığı hareket sekanslarını tahmin etmek imkansızdır.
Ersan Arslan’ın ürettiği bu mekan yerleştirmesinde, sistem dahilindeki motorlara birer makara monte eder. Konstrüksüyona sabitlenmiş bu makaralara sarılı iplerin diğer uçlarında aynalar bulunur. Aynalar, sistem çalıştığı müddetçe yukarı aşağı hareket etmeyi sürdürür. Mikro Kontroller’a daha önceden tanımlanmış olan kod bir defa çalıştırıldıktan sonra asla kendini tekrar etmeyecek bir hareket ve ses döngüsü başlar. Tekrar kapatılana kadar bu döngü devam eder. Kurala dayalı olmayan ve deneyimden yola çıkarak algoritmasını kendi yaratan makinanın insanla olan işbirliği “başlat” tuşuna basmaktan öteye geçmez; makina kendi kendine öğrenmeyi öğrenir.